אַ מאָל איז דער זכּרון אױך אַ גוטער
און אַז מען בעט בײ אים אַ טובה טוט ער
ער ברענגט אַ מאָל צוריק אזש ביז דער ראיה
אַ בלימל פֿון דער קינדהײט אינעם בליזן
און דעמאַלט װאַכט אױך אױף גער חוש הריח
און צו דעם עבר מיט אַ שפּרונג דערגײ איך
און דעמאַלט װאַכט אױך אױף גער חוש הריח
און צו דעם עבר מיט אַ שפּרונג דערגײ איך
אַ מאָל איז דער זכּרון אױך אַ גוטער
און אַז מען בעט בײ אים אַ טובה טוט ער
ער ברענגט אַ מאָל צוריק אזש ביז דער ראיה
אַ בלימל פֿין דער קינדהײט אינעם בליזן
און דעמאַלט װאַכט אױך אױף גער חוש הריח
און צו דעם עבר מיט אַ שפּרונג דערגײ איך
און דעמאַלט װאַכט אױך אױף גער חוש הריח
און צו דעם עבר מיט אַ שפּרונג דערגײ איך
די מאמע רײסט די האָר מיר מיטן קעמל
מיט פּוטער שמירט זי אן א װיסן זעמל
זי טוט מיר אן די קינדערושע קלײדער
און פֿירט מיר אפּ צום רבין אינעם חדר
זי טוט מיר אן די קינדערושע קלײדער
און פֿירט מיר אפּ צום רבין אינעם חדר
איך װיל נישט גײן און חדר כ'בין א װײנער
דער רבי האָט א מױל מיט געלע צײנער
דער רבי האָט א גרױסן שװאַרצן סידור
און דאָרט איז מיר דער אלף־בית דערװידער
נאָר װען עס טריקענען זיך אױס די טרערן
צעשײנען זיך אותיות װי די שטערן
באהעפֿטן זײער ליכט אין גאנצע װערטער
און שטעלן זיך אױף װוּנדערלעכע ערטער
נאָר װען עס טריקענען זיך אױס די טרערן
צעשײנען זיך אותיות װי די שטערן
באהעפֿטן זײער ליכט אין גאנצע װערטער
און שטעלן זיך אױף װוּנדערלעכע ערטער
און לײכטן אפּ פֿין גרױסן סידור
אױף יאָרן שפּעטער ביז אין מײנע לידער
אַ מאָל איז דער זכּרון אױך אַ גוטער
און אַז בעט בײ אים אַ טובה טוט ער
ער ברענגט אַ מאָל צוריק אזש ביז דער ראיה
אַ בלימל פֿין דער קינדהײט אינעם בליזן