Ги архивирав моите прашања според смислата
и на папката стои напреку, која не сум јас,
ги залепив сите стари фотографии
според време и лице, релевантни или не,
ги расчистив старите ствари
и сите грижи под тепихот ги сметов
и лузните на душата ги полирав
за да мојот одраз ми покажува дека живеам.
Добро утро слободо,
толку е добро, повторно што се гледаме,
добро утро слободо,
влези сепак, внатре, не мораш надвор да стоиш, хеј
ги отвораме сите прозорци
сонцето внатре, секојдневието надвор,
добро утро слободо,
чувствувај се едноставно, како дома!
Ги закрпив сите дупки во џебовите
и сите полуполни, полупразни чаши ги истурив,
до горе ги наполнив со среќа,
мојата круна ја исчистив и повторно право ја наместив,
сомнежите во шкафот ги заклучив
надешта цврсто ја затегнав,
моето срце еднаш навистина зачука
и се ослободи од сите флеки и прашина.
Добро утро слободо,
толку е добро, повторно што се гледаме,
добро утро слободо,
влези сепак, внатре, не мораш надвор да стоиш, хеј
ги отвораме сите прозорци
сонцето внатре, секојдневието надвор,
добро утро слободо,
чувствувај се едноставно, како дома!
И неодамна преуредив,
ставив се‘ повторно во отпад и пепел
некои гребнатини никогаш повеќе не можат да се отстранат
жал ми е, тоа може да се случи кога се живее.
Добро утро слободо,
толку е добро, повторно што се гледаме,
добро утро слободо,
влези сепак, внатре, не мораш надвор да стоиш, хеј
ги отвораме сите прозорци
сонцето внатре, секојдневието надвор,
добро утро слободо,
чувствувај се едноставно, како дома!