در این شب ابدی به جستجو نشسته ام آرامش خورشیدم را
روزگاری که به یاد می آورم
زندگی به مانند زندگی همه (روزمرگی)، تنها خاموشی ومردگیست
می اندیشم که می توانم رهایی بخشم
می خواهم گالیور باشم
و هرگز گالیور نبودم
در این شب تاریک به مانند همیشه از دست داده ام تو را
قدم می نهم روی سرزمین بی حاصل
ودنبال می کنم با صدای آنچه که می دانم
من می دانم که دست از آن من بود
اما دیر شده بود
بسیار دیر
و زخم خورده فریاد می کشم نه
یک "نه" ای که از هم بپاشد به هزاران تکه
یک "نه" ای که در فراموشی سقوط کند
بی فایده ، کوچک و از دست رفته
و زخم خورده فریاد می کشم نه
چنان نیرومند و چنان نا امید
چنان بزرگ و تنها و مغلوب
بی فایده ، کوچک و از دست رفته
وفریاد می کشم نه
در این شب تاریک هیچ احتمالی وجود ندارد(ممکن نیست)
به زنده شدن هیچ چیزی (بازگشت به زندگی)
آنچه که می میرد برای همیشه مرده است (بازگشت پذیر نیست)
و بسیار زجر آور است از دست دادنشان
می خواهم گالیور باشم
و هرگز گالیور نبودم
و زخم خورده فریاد می کشم نه
یک "نه" ای که از هم بپاشد به هزاران تکه
یک "نه" ای که در فراموشی سقوط کند
بی فایده ، کوچک و از دست رفته
و زخم خورده فریاد می کشم نه
چنان نیرومند و چنان نا امید
چنان بزرگ و تنها و مغلوب
بی فایده ، کوچک و از دست رفته،فریاد می زنم نه
فریاد آخرم فراموش شده
فریاد آخرم فراموش شده
و زخم خورده فریاد می کشم نه
یک "نه" ای که از هم بپاشد به هزاران تکه
یک "نه" ای که در فراموشی سقوط کند
بی فایده ، کوچک و از دست رفته
فریاد می زنم نه
از دست رفته
رهایی یافته
نه رهایی یافته
و زخم خورده فریاد می کشم نه
یک "نه" ای که از هم بپاشد به هزاران تکه
یک "نه" ای که در فراموشی سقوط کند
بی فایده ، کوچک و از دست رفته
و زخم خورده فریاد می کشم نه
چنان نیرومند و چنان نا امید
چنان بزرگ و تنها و مغلوب
بی فایده ، کوچک و از دست رفته
نه