Сонував нешто темно
Криејќи делови од телото
Скршено куче, скршена нога
Го оставив ладно, го оставив мртво
Ох, јас сум виновник
И знам што направив
Да, јас сум во неволја
И нема да ми биде простено
Виновна во брзање
Изнам што направив
Виновна во брзање
И нема да ми биде простено
И бев само дете
На кое не можеше да му простиш
Затоа што е потешко
Бев само дете
И се што навистина сакав
Беше мојот татко
Отепав куче кое беше многу паметно и ретко
Ја допрев неговата коса со техничка боја.
Го оставив во модрици и црни и нежни.
Го оставив бегајќи полна со срам
Ох, јас сум виновник
И знам што направив
Да, јас сум во неволја
И нема да ми биде простено
Виновна во брзање
Изнам што направив
Виновна во брзање
И нема да ми биде простено
И бев само дете
На кое не можеше да му простиш
Затоа што е потешко
Бев само дете
И се што навистина сакав
Беше мојот татко
Поминав години пеејќи за да заборавам
Поминав години пеејќи, ‘‘нема назад‚‚
Потоа одеднаш сé станува јасно,
Ми беше жал сите овие години
И бев само дете
На кое не можеше да му простиш
Затоа што е потешко
Бев само дете
И се што навистина сакав
Беше мојот татко
Виновна во брзање
И знам што направив
Виновна во брзање
И нема да ми биде простено
Виновна во брзање
И знам што направив
Виновна во брзање
И нема да ми биде простено