Грустный Дэнс [Grustnyy Dens] [Polish translation]

1

Wszyscy osobnicy płci męskiej nie odrywają oczu od sceny,

A ja tam dumnie tańczę sama.

Bawiąc się na skraju faula, tyś znowu sprawił mi ból.

Ja wiem, że winnam ja sama.

Ubywa mi duszy i ciała, tak mocno tobą zachorowałam.

I oto gorączkuję znowu.

Brzmią molowe ścieżki na tej dyskotece.

Ja zaczynam zapominać ciebie.

Refren:

W smutnym tańcu ja zostawiam naszą miłość

Tylko tu ja „wytańczę” cały swój ból.

Jak w wielkiej sieci pajęczyn

Ty rozsypujesz się w pamięci.

W smutnym tańcu ty przepięknie mnie tracisz

Tak, że całe nasze miasto więcej o tobie nie wspomni

Ten, kto był mi niezbędny

Zbyt obcym, aby być mi bliskim.

2

Świeci ekran telefonu, ale ty mi nie pasujesz.

Dzisiaj ja zmienię swój styl.

Znów napiszesz, że właśnie tęsknisz, ale czuj się wolna.

Ja nie wrócę, wybacz mi.

Nad ranem znów wysmarujesz, ja wyłączam swój gadżet.

Nie czekaj na odpowiedź pijanym sms-om.

Teraz nie ma wątpliwości, nawet serce znów podpowie.

Tym razem to już naprawdę koniec.

Refren:

W smutnym tańcu ja zostawiam naszą miłość

Tylko tu ja „wytańczę” cały swój ból

Jak w wielkiej sieci pajęczyn

Ty rozsypujesz się w pamięci.

W smutnym tańcu ty przepięknie mnie tracisz

Tak, że całe nasze miasto więcej o tobie nie wspomni

Ten, kto był mi niezbędny

Zbyt obcym, aby stać się mi bliskim

3

Leć wysoko mój ptaszku, rozłóż szeroko swoje skrzydła.

U ciebie w życiu wszystko pięknie, w moim świecie inna sielanka.

Nowi ludzie, nowe twarze, jeszcze jedna impreza w poszukiwaniu uczucia.

Po prostu zdjęcia, Insta-modelki, cudowne lalki, a w duszy pusto.

Pośród iluzji znajdę cię znowu

I znowu staniemy się bliscy.

Zakręcimy się w tańcu, jakby w zwolnionym tempie, nawzajem sobie potrzebni.

Trzymam cię mocno, boję się zostawić, utracić, nie jestem w stanie.

I znowu budząc się, nie zniosę tego, jeśli ciebie nie będzie obok.

Refren:

W smutnym tańcu ja zostawiam naszą miłość,

Tylko tu ja „wytańczę” cały swój ból.

Jak w wielkiej sieci pajęczyn

Ty rozsypujesz się w pamięci.

W smutnym tańcu ty przepięknie mnie tracisz

Tak, że całe nasze miasto więcej o tobie nie wspomni

Ten, kto był mi niezbędny

Zbyt obcym, aby być mi bliskim.