Grom lyrics

Ty który lasy ogarnąłeś piorunów płaszczem

Ty który wichrem karmisz dzieci swe

Wzbudziłeś morze nienawisci w ich umysłach

Jak Bałtyk brzegi swe Ty otuliłeś święte gaje...

Stare dęby pochyliły grzbiety swe w pokłonach

Piorunowy święty ogień kończy taniec....

Pląsy milkną strzygi chylą łby ku niebu

Czekające nagie wilki

Słodycz Twa i ciepło czuję coraz bliżej

Tyś łonem matki mej i siłą

Ziemią polem lasem łąką gajem...

Esencją życia magią która żyje

Ciemnością zwą Cię ci dla którychś wrogiem

Zbłąkaną owcą wężem śmiercią w trwodze

Ramiona mężnych wojów pną Twój posag wzwyż

Tyś nie herezją ale prawdą plunął w krzyż

Grom niech będzie Twym zwiastunem

Brzaskiem imperium w chwale czekanego

Dzwonem w pogańskie serca bitym

Ołtarzem prawdy dumą oraz krwią okrytym

Niech Grom zapowie Twe nadejście

Godzinę zemsty boskiej rozpaczy

Nadejdą nowe potężne czasy

O sile Twej szumią pomorskie lasy...

Majestatycznie...