Όταν εξαντληθεί ο αέρας
Και οι μπότες σου , σε πονέσουν μετά από τόσο πολύ περπάτημα
Όταν ο λογαριασμός είναι λάθος
Και αυτό (το γεύμα) που σου αρέσει περισσότερο έχει κακή γεύση
Ξαφνικά η μεταμφίεση ενός γενναίου στρατιώτη
Έχει ζωγραφιστεί πάνω σου, κάνεις ένα βήμα μπροστά,
Για τα επείγοντα πράγματα που πάντα ήταν σιωπηλά;
Φώναξε και φώναξε και φώναξε
Και πρόσφερε θάρρος στο μέρος
Και δώσε ένα όνομα στον φόβο
Και ρίξε μία αστραπή στον ουρανό
Να είσαι ευτυχισμένη ακόμα κι αν πρόκειται να αποτύχεις
Επειδή το σημάδι στο λαιμό σου δεν φεύγει
Αν το κρατήσεις , τα αγκάθια πρέπει να μην σε καταπιούν
Οι λέξεις είναι απότομες
Και κανείς δεν μου απαγόρευσε να φωνάξω
Θα νιώθεις όπως ένα φοβισμένο σκυλί
Το οποίο δεν έχει γαβγίσει πότε του
Σαν έναν ξεχασμένο δίσκο
Τον οποίο κανείς δεν άγγιξε, σε αντηχούσε
Επειδή κανείς δεν υπέγραψε με αίμα
Ένας νόμος που απομακρύνει το δικαίωμα σου
Να προχωρήσεις μπροστά και να δείξεις *ποια είσαι
Καθώς αφήνεις τη φωνή σου να ξεφύγει από το στήθος σου
Φώναξε και φώναξε και φώναξε
Και πρόσφερε θάρρος στο μέρος
Και δώσε ένα όνομα στον φόβο
Και ρίξε μία αστραπή στον ουρανό
Να είσαι ευτυχισμένη ακόμα κι αν πρόκειται να αποτύχεις
Επειδή το σημάδι στο λαιμό σου δεν φεύγει
Αν το κρατήσεις , τα αγκάθια πρέπει να μην σε καταπιούν
Οι λέξεις είναι απότομες
Και κανείς δεν μου απαγόρευσε να φωνάξω
Τα πράγματα που κρατάς μέσα σου
Θα μαραθούν με την πάροδο του χρόνου,
Άρα είναι καλύτερα να τα βγάλεις από μέσα σου
Αντί να τα κρατάς στην σιωπή, και φώναξε
Φώναξε και φώναξε και φώναξε
Και πρόσφερε θάρρος στο μέρος
Και δώσε ένα όνομα στον φόβο
Και ρίξε μία αστραπή στον ουρανό
Να είσαι ευτυχισμένη ακόμα κι αν πρόκειται να αποτύχεις
Επειδή το σημάδι στο λαιμό σου δεν φεύγει
Αν το κρατήσεις , τα αγκάθια πρέπει να μην σε καταπιούν
Οι λέξεις είναι απότομες
Και κανείς δεν μου απαγόρευσε να φωνάξω