[Ξεκινά μια ψαροπούλα απ’ το γιαλό, απ’ το γιαλό
ξεκινά μια ψαροπούλα απ’ την Ύδρα τη μικρούλα
και πηγαίνει για σφουγγάρια, όλο γιαλό, όλο γιαλό]
Όταν η χειμερινή ομίχλη, το χιόνι και η βροχή,
το σκοτάδι, το σκοτάδι
βαραίνουν την ψυχή μου
ήδη για τόση πολλή ώρα, τόση πολλή ώρα
λαχταρώ τον νότο,
όπου ο ήλιος το κουρασμένο μου
πνεύμα (=ψυχή), τις απ' το κρύο άκαμπτες αρθρώσεις,
(και) την καρδιά μου ζεσταίνει, (όπου ο ήλιος) επιτέλους μου ξαναδίνει νέες δυνάμεις
Tότε μετά από ένα μακρύ
ταξίδι από αυτό το μέρος, από αυτό το μέρος
ως καλός ηλικιωμένος φίλος θα αποκτήσω εγώ
τους ανθρώπους εκεί, τους ανθρώπους εκεί,
οι οποίοι με ξέρουν ήδη εδώ και χρόνια
ακούω να καλούν το ονομά μου
και ακόμη κι από ξένους ανθρώπους
λέξεις που σημαίνουν: Ωραία
που ήρθες.
Και θα φυσήξει ένας ζεστός νότιος άνεμος
την άμμο της ερήμου, την άμμο της ερήμου
από την Αφρική θα φυσήξει (=φέρει) προς τα εδώ
και πάνω από την στεριά, πάνω από την στεριά
ο αέρας θα τρεμοπαίζει από την ζέστη
ενώ στα αμυδρώς δροσερά δωμάτια
άρωμα, όπως στα όνειρά μου,
από ανθισμένα δέντρα
και από άγρια λουλούδια θα αιωρείται
Μιά φορά να φτάσω, εγώ
δεν θα φύγω ποτέ ξανά, δεν θα φύγω ποτέ ξανά
Έχω ακόμα πολλά ωραία χρόνια
ώσπου εκεί, ώσπου εκεί
στην θάλασσα στην μέση πράσινου αμπελιού
να με θάψουν, μετά από μία μακράς διάρκειας ζωή
όπου στους ναούς ζουν θεοί,
οι οποίοι προστατεύουν και αφήνουν απείραχτο
αυτόν, που αναζητά σε αυτούς γαλήνη.