eth cèu ei gris
era arena ei grisa
e er ocean ei gris
e me senti coma en casa
en aguesta monocromia estonanta
soleta coma jo sò
humi e beui
e cada còp que cluqui
jo è un petit sòn
mès encara que sò dolenta
sò orgulhosa deth hèt
que sò pejor que sembli
quin tipe de paradís cerqui?
è tot ço que voi mès voi encara mès
dilhèu ua petita clau ludenta
encalarà ara vòra
camines a trauès des mèns murs
coma un hantauma ena television
me penètres
e eth mèn petit còr arròsa
ei en sòn petit radèu brun
en tot flotejar ara mar
e que pogui díder
mès qu’atau sò cablejat
e ès cablejat a jo
e que pogui hèr
mès brusar-me en tu
sense voler
quin tipe de paradís cerqui?
è tot ço que voi mès voi encara mès
dilhèu ua petita clau ludenta
encalarà ara vòra
damb empenediments
supausi qu’è tres
causes simples a díder
per qué jo?
per qué açò ara?
per qué en aguesta manèra?
damb insinuacions en tot ressonar
e ressaques en tot aluenhar
jos un cèu qu’ei gris
en arena qu’ei grisa
ath costat der ocean qu’ei gris
quin tipe de paradís cerqui?
è tot ço que voi
e voi encara mès
dilhèu ua petita clau ludenta
encalarà ara vòra