Φάνηκες ξαφνικά, σαν όνειρο σελήνης,
α, αν το 'ξερες, μου λείπεις μόνο εσύ!
Ασταμάτητα βρέχει, νύχτες χωρίς ύπνο
μα στην κρύα καρδιά φώτισες σαν άνοιξη μόνο εσύ!
Δώσ' μου δώσ' μου (μακριές) πύρινες φλόγες σε σκοτάδι και χαλασιά.
Δώσ' μου δώσ' μου φωτιά να καίω νύχτα και μέρα, ασίγαστο πάθος.
Η νύχτα κλείνει τα βλέφαρα και γύρω σιωπή,
Ξεχασμένοι ήχοι, χέρια, πρόσωπα - μου λείπεις μόνο εσύ.
Μπερδεμένος μαζί σου, πίνω τη δόση ως το τέλος,
κι απ΄την άβυσσο πίσω με φέρνεις (σ΄αυτόν τον κόσμο) μόνο εσύ...
Δώσ' μου δώσ' μου (μακριές) πύρινες φλόγες σε σκοτάδι και χαλασιά.
Δώσ' μου δώσ' μου φωτιά να καίω νύχτα και μέρα, ασίγαστο πάθος.