Κορίτς π' εβγαίν και πορπατεί
Τη νύχτα με το φέγγον
Ατό έρχαλ θέλ φίλεμαν
Ντο λέσ’ατο τσεχέλκον
Αρνίμ εσέν να είχα σε
Εκεί σα ερημίας
Εφίλνα, εφίλνα εχόρταζα
Και εκείμνε απές σα ψύας
Φορεί και μπογιατίετε
Κρεμάν τ' αναλαγάδ'ατς
Όλα θε επαρλάεψαν
Ίλιαμ τα εμπροκάρδ'ατς
Αρνίμ εσέν να είχα σε
Εκεί σα ερημίας
Εφίλνα εφίλνα εχόρταζα
Και εκείμνε απές σα ψύας
Να έμνε εγώ το παλλικάρ
Και σην ζωήν το ταίρι σ'
Εκούρτανα ας' σα χείλοπας
Ντο γλυκόστας το μέλις
Αρνίμ εσέν να είχα σε
Εκεί σα ερημίας
Εφίλνα, εφίλνα εχόρταζα
Και εκείμνε απές σα ψύας