Πάντα κάτι με φέρνει και πάλι κοντά σου
Δεν μου παίρνει πολύ καιρό
Ό,τι κι αν πω, ό,τι κι αν κάνω
Εξακολουθώ να σε νιώθω εδώ ώσπου να φύγω
Με κρατάς δίχως άγγιγμα
Με καθηλώνεις δίχως αλυσίδες
Ποτέ μου δεν θέλησα τίποτα περισσότερο
Απ'το να με πνίξει η αγάπη σου, χωρίς να νιώσω τη βροχή σου
(Ρεφραίν)
Ελευθέρωσέ με, άσε με στην ησυχία μου
Δεν θέλω πια να πέφτω απ'τη βαρύτητά σου
Είμαι εδώ και στέκομαι στα πόδια μου
Όπως ακριβώς πρέπει να κάνω
Όμως παραμονεύεις κι είσαι όπου κι αν κοιτάξω
Μ'αγάπησες γιατί είμαι εύθραυστη
Κι εγώ νόμιζα πως είμαι δυνατή
Μα μόλις μ'αγγίξεις για λίγο
Όλη η εύθραυστη δύναμή μου εξαφανίζεται
(Ρεφραίν)
Ελευθέρωσέ με, άσε με στην ησυχία μου
Δεν θέλω πια να πέφτω απ'τη βαρύτητά σου
Είμαι εδώ και στέκομαι στα πόδια μου
Όπως ακριβώς πρέπει να κάνω
Όμως παραμονεύεις κι είσαι όπου κι αν κοιτάξω
Μένω εδώ πεσμένη στα γόνατα
Καθώς πασχίζω να σε κάνω να δεις
Πως είσαι ό,τι νομίζω πως χρειάζομαι εδώ στο έδαφος
Μα δεν είσαι ούτε φίλος ούτε εχθρός
Κι όμως δεν μπορώ να σε αφήσω πίσω μου
Το μόνο που ξέρω ακόμα είναι ότι με κρατάς παγιδευμένη
ουουου...
Με κρατάς παγιδευμένη
Παραμονεύεις, παραμονεύεις
κι είσαι όπου κι αν κοιτάξω...
Πάντα κάτι με φέρνει και πάλι κοντά σου
Δεν μου παίρνει πολύ καιρό...