yani yaşamak için bir sebebim yok artık
daha verecek sevgim de kalmadı
bu gece o gece
kasabayı kırmızıya boyayacağım*
kafatasıma bir delik daha açacağım
lüzumsuz yaratılış
şimdi dünyanın yükünü sırtımda hissediyorum
geleceği gördüm,
gelecek karanlık görünüyor
yapmam gereken şey bu
rezervasyonum yok
kendini korumaktan bahsetmiyorum
lüzumsuz yaratılış
yerçekimi beni eziyor
yerçekimi beni eziyor
evet bir şeyin beni aşağı çektiğini hissediyorum
kendimle zemin arasında zorluyor
gerçekleşmiş bütün kabuslar,
bence şu yerçekimi sensin
lüzumsuz yaratılış
yerçekimi beni eziyor
yerçekimi beni eziyor
bir sorunum var
nefretle bir sorunum var
daha fazla bu yükü taşıyamayacağım
bırakmayan ,çelikten soğuk bir el
asitli düşünceler kontrolden çıktı
kendime küçük şirin bir kafes inşa ettim
öfkeden parmaklıkları ve hırstan bir kilitle
anahtar kimde diye sormaktan kendimi alamıyorum
lakin çok iyi biliyorum, bende
hayır sempatiyi kastetmiyorum
ilgisizlikle uğraştım
bileklerimdeki kesikler bir suç gibi görünebilir
bir dahakine bol şans dile
binlerce kez öldüysem nolmuş
manyak olduğumu düşünüyorsun ama pişman değilim
bir kere daha, soruların önemli değil
intihar kendini göstermektir