خودم را رها می‌کنم
خودم را هلاک می‌کنم
خودم را ساکت نگه می‌دارم
تا تو را در اعماق ببینم
نام تو در کلمات من
دلتنگی می‌آورد
تنفست ساکت است
درست مانند قلب من
چگونه ممکن است
بعد از این همه سال
آنچه از تو باقی مانده
بر سر راه من؟
قلبم چنان سنگین است
که به سویت فرو می‌افتد
به درون سرمایت
آنجا که می‌گذارم بخوابی
و همۀ آدم‌ها دارند با من حرف می‌زنند
متقاعدم می‌کنند
باید سرانجام بر خود مسلط شوم
من اینجا تنها نیستم
و از این رو... باقی خواهد ماند
مانند تو، خاکستری‌ات در نور
و از این رو... تمام خواهد شد
مانند تو، خاکستری‌ات در نور