İşte ay;
Bulutlar beni uzaklara uçurana dek kalmamı isteyen.
Zamanım doluyor, ölmekten korkmuyorum.
Tükenen sesim bir aşk şarkısı söylüyor.
Ama O ağlıyor akıp giden zamana.
Zamana...
Ateşin içinde bekliyorum...
Ve O ağlıyor kollarımda,
Parlak ışıklara yürüyor keder içinde.
Biraz şarap iç, ikimiz de yarın gidebiliriz.
Ah, sevgilim...
Ve yağmur damlaları düşüyor. İnanıyorum ki
Zamanım doldu.
Bu, bana acıyı hatırlatıyor
Gidebilirim.
Bırakıp gidebilirim.
Ateşin içinde bekliyorum...
İsmimin üstünü çiziyorlar, hissediyorum.
Bu öpücükle bilmek ve unutmak öyle kolay ki...
Gitmekten korkmuyorum ama bu gidiş öyle yavaş ki...
Ateşin içinde bekliyorum...