Φωνάζει στο τηλέφωνο, φωνάζει στο τηλέφωνο πάλι.
Και χτυπάει τη πόρτα: χάνει τον έλεγχο πάλι.
Τι κάνει στη μπανιέρα;
Το ρίχνει στις ουσίες πάλι.
Και όλο το νερό στο ρεύμα δε θα μπορούσε ποτέ να την καθαρίσει, στο μυαλό μου.
Και φεύγω
Δαίμονας με τις βελόνες πάνω απ' τον ώμο σου.
Τελείωσε.
Το φαντάστηκα αλλιώς.
Μας είχα σκεφτεί σε τέλειο φως.
Θα αντάλλαζα μια αιωνιότητα, για αυτό που έφυγε.
Φαίνεται πως το μέλλον για σένα και μένα, εξασθενίζει στο αποτυχημένο φως,
αυτή τη φορά μας έπνιξες στη μιζέρια, γι' αυτό με ανάγκασες να πω
Αντίο, αγάπη μου, αυτό ήταν, μας πέταξες.
Συνεχίζεται για μήνες, είπε πως θα το έκανε μόνο μία φορά με φίλους.
Δε μπορούσα να την κρατήσω καθαρή, κάθε έμπορο που έπαιρνε τηλέφωνο τον έλεγε φίλο.
Πιστέψτε το.
Δαίμονας με τις βελόνες πάνω απ' τον ώμο σου.
Τελείωσε.
Το φαντάστηκα αλλιώς.
Μας είχα σκεφτεί σε τέλειο φως.
Θα αντάλλαζα μια αιωνιότητα, για αυτό που έφυγε.
Φαίνεται πως το μέλλον για σένα και μένα, εξασθενίζει στο αποτυχημένο φως,
αυτή τη φορά μας έπνιξες στη μιζέρια, γι' αυτό με ανάγκασες να πω
Αντίο, αγάπη μου, αυτό ήταν, μας πέταξες.
Θυμάμαι πως ήταν, όταν είμασταν και οι δύο ερωτευμένοι, φτιαγμένες αναμνήσεις.
Ήταν λίγες και με απόσταση η μία απ' την άλλη, όχι δεν ήταν γραφτό από τότε.
Είχα κολλήσει μέσα σε ένα όνειρο, ξύπνησα και μπορούσα να αναπνεύσω τον αέρα.
Έχω βρεθεί στα ίδια ξανά θα τα καταφέρω μόνος μου το ορκίζομαι.
Φαίνεται πως, το φαντάστηκα αλλιώς, οι ζωές μας, μας φαντάζομαι στο τέλειο φως, αυτή τη φορά.
Θα αντάλλαζα μια αιωνιότητα, γι' αυτό, με ανάγκασες να πω
Αντίο, τη σώζω, την αγάπη μου, τη χαιρετώ
Αυτό ήταν, μας πέταξες.