Mutluluğum yok oldu ve mücadele kazanıldı
Veda etmek zorundaydım
Yaşadım ve her öyküyü yaşayarak öğrendim
Bu öykü senin zihnin tarafından yazılmış
Ve hayret ediyorum hala nasıl devam edebildiğime
Bütün bu içimdekilerle birlikte
Kartlarımı masanın üzerine yerleştir
Kanımla çizgiyi çekiyorum
Bütün gururumu verdim
Acı dolu bir hayat yaşıyorum
O her zaman orada, sadece aşağıda kalıyor
Sessiz ve yalnızken beni rahatsız ediyor
Bu beni öldürüyor, öldürüyor
Öldüler ve yok oldular, olan oldu
Sen benim sahip olduğum her şeydin
Bir zamanlar inandığım ne varsa geride bırakıyorum
O yüzden acıya veda ediyorum
Yıldızları ve günbatımını seyrediyorum
Yıllar gelip geçerken
Umut etmenin ölümle sonuçlanabileceğini tahmin edemezdim
Ta ki gözlerine bakana kadar
Ve şimdi emin olamıyorum
Öteki tarafa ulaşmanın mümkünatından
Işıklar uzaklara savrulurken
Acı dolu bir hayat yaşıyorum
O her zaman orada, sadece aşağıda kalıyor
Sessiz ve yalnızken beni rahatsız ediyor
Bu beni öldürüyor, Öldürüyor
Öldüler ve yok oldular, olan oldu
Sen benim sahip olduğum her şeydin
Bir zamanlar inandığım ne varsa geride bırakıyorum
O yüzden acıya veda ediyorum
Acıya veda ediyorum
Yalnızca affetmeyi değil
İnanç dolu ve kör olmayı da bırakıyorum
Terk edilmiş masumiyetimi
Hepsini geride bırakıyorum
Ve sonra meleklerin bile asla ölmediklerini görüyorum
Acı dolu bir hayat yaşıyorum
O her zaman orada, sadece aşağıda kalıyor
Sessiz ve yalnızken beni rahatsız ediyor
Bu beni öldürüyor, Öldürüyor
Öldüler ve yok oldular, olan oldu
Sen benim sahip olduğum her şeydin
Bir zamanlar inandığım ne varsa geride bırakıyorum
O yüzden acıya veda ediyorum
Acıya veda ediyorum
Acıya veda ediyorum