Αγαπω το δερμα σου, αχ, τοσο λευκο
Αγαπω το αγγιγμα σου, τοσο ψυχρο οσο ο παγος, και αγαπω και το παραμικρο δακρυ που χυνεις
Απλως αγαπω τον τροπο που χανεις τη ζωη σου
Οου, μωρο μου, ποσο ομορφη εισαι
Και, οου, αγαπη μου, εντελως διαχωρισμενη
Εφυγες με την αμαρτια, μωρο μου και ομορφη εισαι
Οποτε εφυγες με την αμαρτια, αγαπη μου
Λατρευω την απελπισια στα ματια σου
Λαχταρω τα χειλη σου, τοσο κοκκινα οσο το κρασι
Και εκλιπαρω για το αρωμα σου, στελνοντας θρυψαλλα κατω στη σπονδυλικη μου στηλη
Και απλως αγαπω το τροπο που ξεμενεις απο ζωη
Οου, μωρο μου, ποσο ομορφη εισαι
Και, οου, αγαπη μου, εντελως διαχωρισμενη
Εφυγες με την αμαρτια, μωρο μου, και ομορφη εισαι
Οποτε εφυγες με την αμαρτια, αγαπη μου
Οου, μωρο μου, ποσο ομορφη εισαι
Και, οου, αγαπη μου, εντελως διαχωρισμενη
Εφυγες με την αμαρτια, μωρο μου και ομορφη εισαι
Οποτε εφυγες με την αμαρτια, αγαπη μου