گل نازم، تو با من مهربون باش
واسه چشمام پل رنگین‌کمون باش
اسیر باد و بارونم شب و روز
گل این باغ بی‌نام‌ونشون باش
من عاشقی دل‌خونم
شکسته‌ای محزونم
پناه این دل بی‌آشیون باش
دلم تنگه تو با من مهربون باش
تهی شدم خسته بس که با یه دست بسته خیلی سخته
حرف دلم تلخه فرق تو با بقیه اینه که می‌شه بی شیله‌پیله بشینه پیشت آدم و بتونه دردودل کنه و منو ول کنه و
برگو له کنه و بهار زندگیمم سرد و گل کنه
آدما جلو روت می‌خوان خوبی زیاد تو
ولی وقتی رفتی پشت سر می‌زنن زیرآبتو نه
اونا مثل تو نبودن و پایداری نداشتن و تو غصه‌ها با من کارباری نداشتن
بیا گل نازم خورده بازم تعطیلی عشق
بیا دلمو بده تو یه نظم و ترتیبی به‌ش
گل نازم، بگو بارون بباره
که چشماتو به یاد من می‌آره
تماشای تو زیر عطر بارون
چه با من می‌کنه امشب دوباره
با بعضی کارام باعث می‌شه فکر کنی بدم
بذار بگم می‌دونم که چرا دلخوری ازم
چون وقتی سختی می‌آد یه عالمه
گوش توئه که فقط شنوا به دادمه
به خودت می‌گی موقعیه مشکلات به یادمه
دلگیر نشو این مرامه یه آدمه
با تو می‌رسه به سختیا من زورم
از گل نازم خدا بوده منظورم
خدا بوده منظورم
گل نازم
خدا بوده منظورم
گل نازم