Πέρασα τις μέρες μου με μια γυναίκα άστοργη,
κάπνισα τα δικά μου και ήπια όλο μου το κρασί.
Αποφάσισα να κάνω μια καινούρια αρχή,
να πάω στην Καλιφόρνια με έναν πόνο στην καρδιά μου.
Κάποιος μου είπε ότι εκεί έξω υπάρχει ένα κορίτσι
με αγάπη στα μάτια της και λουλούδια στα μαλλιά της.
Άρπαξα την ευκαιρία και μπήκα σε ένα μεγάλο αεροπλάνο,
ποτέ μην τους αφήσεις να σου πουν ότι όλοι είμαστε ίδιοι.
Η θάλασσα ήταν κόκκινη και ο ουρανός ήταν γκρι,
αναρωτιέμαι πώς το αύριο θα μπορούσε ποτέ να ακολουθήσει το σήμερα.
Τα βουνά και τα φαράγγια άρχισαν να τρέμουν και να κουνιούνται
καθώς τα παιδιά του ήλιου άρχισαν να ξυπνούν.
Φαίνεται πως η οργή των Θεών
έφαγε γροθιά στη μύτη και άρχισε να τρέχει αίμα.
Νομίζω πως ίσως να βουλιάζω.
Ρίξε μου μια γραμμή, αν την φτάσω εγκαίρως
θα σε συναντήσω εκεί ψηλά όπου το μονοπάτι
είναι ίσιο και ψηλό.
Για να βρω μια βασίλισσα χωρίς βασιλιά,
λένε πως παίζει κιθάρα και κλαίει και τραγουδά.. λα λα λα
Οδηγώ μια λευκή φοράδα στα βήματα της αυγής,
προσπαθώντας να βρω μια γυναίκα που ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν έχει γεννηθεί.
Στέκομαι σε ένα λόφο στο βουνό των ονείρων μου,
λέγοντας στον εαυτό μου πως δεν είναι όσο δύσκολο,
όσο δύσκολο φαίνεται.