Yağmacı
Kirletiyor toprağı, huzurun ortasında
Sevgili kardeşlik son buldu
Kırmızı gözler yokluyor çevreyi
Hep aynı
İzleyene yapmacıklık
Özünde ise ahlaksızlık
Taş arasında çıkan ladin içinde ellerle kazılmış ölüm.
Sakladım geçmişimden gelen yaraları
Yine de sezdiler sessiz ağıtımı
İşte o zaman parçalanmaya başladı her şey
Beyaz eller kavradı samanı
Sinsi gülüş, zehirli bir parıltı var ardında
Saklanmamış insan yapımı bir patlama
Sessiz çığlıklar, kaçmaya kalkma sakın
Kızgın demir gelir ardından
Tapıyorlar hiç var olmamış bir şeye
Bazıları tüm gördüklerini getirecek yanında
Şaşmışlığa giden yolumu ararken
Gözlerindeki parıltıyı gördüm
Ve işte o an biliyordu artık geldiğimi
Hemen o gün
Burayı terk edemeyeceğimi düşündüm.
Sapmışlığa yol alan,
Son şafağa yetiştiğimde.
Kalsaydım da neyi umursayacaklardı?
Kimsenin bilmesi gerekmiyor.
Kalsaydım da neyi umursayacaklardı?
Kimse bilmemeli.
Hemen o gün
Burayı terk edemeyeceğimi düşündüm.
Sapmışlığa yol alan,
Son şafağa yetiştiğimde.
Kalsaydım da neyi umursayacaklardı?
Kimsenin bilmesi gerekmiyor.
Kalsaydım da neyi umursayacaklardı?
Kimse bilmemeli.
Hala kara kara düşünüyor, yatıştırıyor.
O sert, çarpık yüz
Boş tanrılık, adımı lekeliyor.
Kaybolmuş erdem, çılgın şehvet.
Sinsi gülüş, zehirli bir parıltı var ardında
Saklanmamış insan yapımı bir patlama
Sessiz çığlıklar, kaçmaya kalkma sakın
Kızgın demir gelir ardından
Tapıyorlar hiç var olmamış bir şeye
Bazıları tüm gördüklerini getirecek yanında
Şaşmışlığa giden yolumu ararken
Parçalanıyordu ki inancım gördüm onu.
Acısıyla boğuşuyordu kırlarda
Gözlerindeki parıltıyı gördüm
Ve işte o an biliyordu artık geldiğimi