Αν τα αστέρια με καταπλακώσουν
Και ο ήλιος αρνηθεί να λάμψει
Τότε ας λυθούν οι χειροπέδες
Κι οι αρχαίες λέξεις ας μην έχουν ρυθμό
Αν οι ουρανοί μαρμαρώσουν
Δεν θα έχει νόημα πια, Διότι δεν υπάρχει παράδεισος
Κι η κόλαση δεν περιμένει τον ξεπεσμό μας.
Ας λάμψει της αιτίας η φωνή
Για πάντα να χαθούν οι ευσεβείς
Ο Θεός κρυμμένος, αόρατος.
Μην τον ρωτάς τι σημαίνουν όλα αυτά
Δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Ο Θεός δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Διάλεξε μόνος σου το λάθος το σωστό
Ο Θεός δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Δες τα δεκάδες υπουργεία
Δες τα άγια ενάρετα σκυλιά,
Λένε θεραπεύουν
Μα μόνο κλέβουν
Κακοποιούν την πίστη σου.
Γιατί μένει άπραγος αφού είναι σοφός
Όταν οι ψευτοπροφητές τον καλούν φιλικά
Γιατί είναι σιωπηλός, είναι τυφλός;
Μας εγκατέλειψε τελικά;
Ας υψωθεί της λογικής το ξίφος
Ας μας ελευθερώσει από τις προσευχές
Ο Θεός κρυμμένος έστρεψε το βλέμμα
Δεν είχε ποτέ να πει τίποτε
Δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Ο Θεός δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Διάλεξε μόνος το λάθος το σωστό
Ο Θεός δεν ποτέ στο μέρος σου
Δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Ο Θεός δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Ποτέ, πότε, πότε, πότε,
Στο μέρος σου ποτέ
[x2]
Ο Θεός δεν ήταν στο μέρος σου ποτέ
Στο μέρος σου ποτέ.