Αν τα αστέρια πέσουν πάνω μου
Και ο ήλιος αρνηθεί να λάμψει
Τότε ας λυθούν οι χειροπέδες,
Και όλες οι παλιές λέξεις παύσουν να κάνουν ομοιοκαταληξία.
Αν οι ουρανοί, μετατραπούν σε πέτρα,
Δεν θα'χει καμία σημασία απολύτως,
Γιατί δεν υπάρχει παράδεισος στον ουρανό,
Η κόλαση δεν περιμένει την πτώση μας.
Άφησε τη φωνή της λογικής να λάμψει,
Άφησε τους θεοσεβούμενους να εξαφανιστούν για πάντα,
Το πρόσωπο του Θεού είναι κρυφό, πάντα αφανές,
Δεν μπορείς να τον ρωτήσεις τι σημαίνουν όλα
Δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
Ο Θεός δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
'Αφησε το σωστό και το λάθος, μόνος σου αποφάσισε,
Ο Θεός δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου.
Δες τα δέκα χιλιάδες υπουργεία,
Δες τα ιερά και δίκαια σκυλιά,
Ισχυρίζονται ότι θεραπεύουν
αλλά το μόνο που κάνουν είναι να κλέβουν.
Καταχρώνται την πίστη σου, εξαπατούν και ληστεύουν.
Αν ο Θεός είναι σοφός, γιατί είναι ήρεμος,
όταν αυτοί οι ψευτοπροφήτες
τον αποκαλούν φίλο τους.
Γιατί είναι σιωπηλός, (γιατί) είναι τυφλός,
μας εγκαταλείπει στο τέλος;
Άφησε το σπαθί της λογικής να λάμψει,
Άφησέ μας να είμαστε απαλλαγμένοι από προσευχή και λείψανα
Το πρόσωπο του Θεού είναι κρυφό, γυρισμένο από την άλλη μεριά
Ποτέ δεν έχει κάτι να πει
Δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
Ο Θεός δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
Άφησε το σωστό και το λάθος, αποφάσισε μόνος σου
Ο Θεός δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
(Όχι, όχι, όχι)
Δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
Ο Θεός δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
Ο Θεός δεν ήταν ποτέ στο πλευρό σου
Ποτέ στο πλευρό σου.