กลัวความห่างไกล [Gluua kwaam hàang glai]

เคยรู้สึกไหมแอบกลัวความห่างไกล

ทั้งที่เราพูดกันบ่อยบ่อยให้เชื่อใจกัน

เคยรู้สึกไหมว่ามันไม่มั่นใจ

ทั้งที่เราก็ไม่มีใครให้ต้องระแวง

ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไร

ไม่เข้าใจต้องหวั่นทำไม

ก็กลัวความห่างเหิน

จะทำเราห่างหาย

รู้สึกอ่อนไหว

โปรดเถอะนะ

เธอช่วยยืนยันให้ฟังสักหน่อยได้ไหม

บอกกับฉันว่าไม่มีใครและฉันรู้สึกไปเอง

โปรดเถอะนะช่วยพูดให้ฟัง

ว่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องเกรง

เธอยังคงมีฉันอยู่

ไม่ว่าไกลกันเท่าไหร่ก็ตาม

ยังรักใช่ไหมยังมีฉันใช่ไหม

พบเจอใครไม่ทำให้เปลี่ยนใช่ไหมบอกที

เหมือนฉันบ้างไหมใจคอมันไม่ดี

ย้ำหน่อยสิว่าใจไม่มีที่ว่างให้ใคร

ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไร

ไม่เข้าใจต้องหวั่นทำไม

ก็กลัวความห่างเหิน

จะทำเราห่างหาย

รู้สึกอ่อนไหว

โปรดเถอะนะ

เธอช่วยยืนยันให้ฟังสักหน่อยได้ไหม

บอกกับฉันว่าไม่มีใครและฉันรู้สึกไปเอง

โปรดเถอะนะช่วยพูดให้ฟัง

ว่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องเกรง

เธอยังคงมีฉันอยู่

ไม่ว่าไกลกันเท่าไหร่

ก็ตาม

โปรดเถอะนะ

เธอช่วยยืนยันให้ฟังสักหน่อยได้ไหม

บอกกับฉันว่าไม่มีใคร

แล้วฉันรู้สึกไปเอง

โปรดเถอะนะช่วยพูดให้ฟัง

ว่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องเกรง

เธอยังคงมีฉันอยู่

ไม่ว่าไกลกันเท่าไหร่

โปรดเถอะนะ

เธอช่วยยืนยันให้ฟังสักหน่อย

ได้ไหม

บอกกับฉันว่าไม่มีใคร

แม้ฉันรู้สึกไปเอง

โปรดเถอะนะช่วยพูดให้ฟัง

ว่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องเกรง

เธอยังคงมีฉันอยู่

ไม่ว่าไกลกันเท่าไหร่... ก็ตาม