Gli aironi neri [Polish translation]

Czarne czaple przecinają niebo,

biała zima nadciąga z północy,

żółte lato skryło się w morzu,

zimny wiatr hula nad łąkami.

Lecz ja i ty, przyjaciółko ma, z rękami w kieszeniach

idziemy drogą , a lato nosimy w sobie

wraz z marzeniem o morzu i ciałach rozgrzanych słońcem

i o głosach wśród nocy, jasnej nocy.

Ty, która znasz morze, zabierz mnie ze sobą

tam, gdzie ludzie ubierają się tylko w jego kolory.

Ty, która znasz morze i wiatr – jego władcę –

tchnij wiatr w ten żagiel i przetnij fale.

Szara mgła wypełniła ulice,

utonęły w niej latarnie na brzegu rzeki.

Żółte lato pozostało nam w oczach.

Biały deszcz okrywa srebrem ulice.

Lecz ja i ty, przyjaciółko ma, z rękami w kieszeniach

idziemy drogą , a lato nosimy w sobie

wraz z marzeniem o morzu i ciałach rozgrzanych słońcem

i o głosach wśród nocy, jasnej nocy.

Ty, która znasz morze, zabierz mnie ze sobą

tam, gdzie noc jest jasna, a niebo bliższe.

Ty, która znasz morze i gwiazdy masz za przewodnika,

przejmij ten ster i pokaż mi drogę.