Cokolwiek myślisz, dokąd prowadzę,
Dokąd to nas prowadzi, może tylko oszukuje. 1
Jesteś darem, od kiedy Cie znam,
Od kiedy Cie znam, mam szczęście w oczach2
Oczyszczam mgłę, zmieniam (się) tak szybko jak mogę
I to co się nie zmienia, nad tym ciągle pracuję.
Przyklejam się do gwiazd, dopóki któraś nie spadnie,
Ta która rozedrze moją pierś.
Długo się nie waham, stawiam żagle,
pakuje księżyc dla Ciebie, przecinam kable,
chcę być z Tobą sam na sam.
I jeśli nic dla mnie nie robisz, to robisz to dobrze.
Cokolwiek myślisz, dokąd prowadzę,
Dokąd to nas prowadzi, może tylko oszukuje. 1
Jesteś darem, od kiedy Cie znam,
Od kiedy Cie znam, mam szczęście w oczach2
Uwikłałaś mnie w jedwabną sieć,
Życie jest przebiegłe, ale nie teraz,
Dostaje w końcu skrzydeł, leci daleko stąd,
To są Twoje oczy - tak niebieskie i tak łagodne.
I śmiejesz się i promieniejesz,
Sadzasz psotnika na szyi 3
Dajesz mi łzy szczęścia i nie zabierasz ich z powrotem
I nic dla mnie nie robisz i robisz to dobrze.
Cokolwiek myślisz, dokąd prowadzę,
Dokąd to nas prowadzi, może tylko oszukuje. 1
Jesteś darem, od kiedy Cie znam,
Od kiedy Cie znam, mam szczęście w oczach2
I Twoja głowa stanie się kiedyś dla Ciebie za ciasna i posępna
I wiesz, że deszcz się skończy
Pokoloruje je, Twoje ukośnie odchyły,
Jesteś wszystkim we wszystkim, czym nie jesteś
Śmiejesz się i promieniejesz,
Sadzasz psotnika na szyi 3
Dajesz mi łzy szczęścia i nie zabierasz ich z powrotem
I nic dla mnie nie robisz i robisz to dobrze.
I Twoja głowa stanie się kiedyś dla Ciebie za ciasna i posępna
Staram się, żeby deszcz się skończył.
1. a. b. c. dosł. może tylko poza/na tył światła2. a. b. c. dosł. noszę szczęście w spojrzeniu3. a. b. czyli sprawiasz, że inni się śmieją