her gece hayâlinle uyuyorum,
güneşin doğuşunu bir kere daha seyredeyim diye.
ama artık seninle uyumamalıyım.
hep uyanık kalmalıyım -
ki yüzünü hatırlamayayım;
hayatımı alt-üst eden birinin...
ama gözlerinden kaçabilmek ne mümkün!
ve bedeninin kıvrımlarından...
çâresiz yine hayâline teslim oluyorum.
sokaklarda, seninle dinlediğimiz şarkı kulaklarımda
hani o gittiğimiz açık hava konserindeki...
sonra kendimi yine bir meyhanede buluyorum.
sarhoş olup hürriyetime kavuşunca da,
van gogh'un ayçiçekleri gibi
nereye gitsen o yana dönüyor, dönüyorum.