Nə başqası oldu, nə də olacaq
Sən döyməsən, qapım açılmayacaq
İndi içimdə yanan bu od
Düşünmə ki, son tapacaq
Heç unudmaram, gülüm divanəyəm
Parçalanmış dünyam viranəyəm
Səni hər şeydən çox çox istədim
Vuruldum, avarayam
Mənim olsaydan nə olardı
Bu yaralarımı sarısan
Artıq yol almaqdan yoruldum
Qabağıma çıxıb dayandırsan
Gedirəm buralardan
Bütün küləklər səni olsun
Məndən ayrı yuxudasan
Diləyirəm bir gün oyanarsan
İllər sonra bir gün qocalanda sən
O ipək saçların ağaranda
Quru yarpaq kimi dağılanda
Qalırsan düm tək
Mən səni nə çox nə çox sevmişdim
Bütün çiçəkləri sənə dərmişdim
İndi əllərim boş ürəyim sərxoşdur
Mənsə nələr ümid etmişdim
Əlimdə,
Köhnə bir eşqdən, qalma tutqu damlacıqları
Arxamda,
Diz boyu palçıq xatırlayıram, qışqırığı var
Cırmışam, atmışam hər şeyi,
Bir dənə mən qalmışdım orada
Bir də sən içimdə,
Taa buramda...
Özümdən keçirəm, səndən ötrü darıxmışam bir dənəm
Gəl, çöndər məni bu yollardan, gəl, gözləyirəm