Πείτε στην αγάπη μου να περιμένει την Άνοιξη.
Να μην λυγίσουν σήμερα τα κλαδιά της Ιτιάς.
Να μην έρθει ούτε ο αδελφός μου να με ξεπροβοδίσει.
Της μάνας του τον μονάκριβο κανείς να μην στενοχωρήσει.
Ας φύγουμε από 'δώ! Δεν μπορώ να αντέξω άλλο.
Ας φύγουμε από 'δώ! Δεν μπορώ να ξεχάσω.
Ό,τι σε βαραίνει άσ' το σε μένα, ας ποτίσει την δική μου καρδιά.
Στον πόνο του χωρισμού ας προστεθεί κι αυτός της νοσταλγίας σου.
Ας έρθει να με ξεπροβοδίσει μονάχα η μοναξιά μου.
Είτε επιστρέψουμε είτε όχι κανείς να μην στεναχωρηθεί.
Ας φύγουμε από 'δώ! Δεν μπορώ να αντέξω άλλο.
Ας φύγουμε από 'δώ! Δεν μπορώ να ξεχάσω.