Zeg aan mijn liefste op de lente te wachten
Moge de takken van de wilgen vandaag doorbuigen
Laat mijn broer mij komen uitwuiven
Laat niemand triest zijn voor de enige liefde van zijn moeder
Laten we hier weggaan, ik verdraag het niet meer
Laten we hier weggaan, ik kan het niet vergeten
Laat wat in het hart vast zit verder brouwen
Dat onze gescheidenheid met verlangen gevuld mag worden
Dat de eenzaamheid die ik kende mij mag uitwuiven
Of ik nu terugkeer of niet, laat niemand triest zijn
Laten we hier weggaan, ik verdraag het niet meer
Laten we hier weggaan, ik kan het niet vergeten