Παντού και πάντα εσύ
νύχτα και μέρα εσύ
όπου κι αν πάω κι ότι δω
είσαι μπροστά μου εσύ
Ψέμα κι αλήθεια εσύ
φως και σκοτάδι εσύ
κι αν λίγο πάω να κοιμηθώ
μεσ’τ’όνειρό μου εσύ
Μα γιατί να σ’ αγαπώ
και σε σένα να γυρίζω
όταν λέω πως δε θα σε ξαναδώ
Μα γιατί να σ’ αγαπώ
την καρδιά να μην ορίζω
να σε βγάλω απ’το μυαλό μου δεν μπορώ
Ποιος να σε κατοικεί αγάπη δανεική
ποιος να’ναι ο δρόμος ο σωστός
να περπατώ εκεί
Εκεί που ζει η χαρά να ζήσω μια φορά
χωρίς εσένα που διαρκώς μου κόβεις τα φτερά
Μα γιατί να σ’ αγαπώ
και σε σένα να γυρίζω
όταν λέω πως δε θα σε ξαναδώ
Μα γιατί να σ’ αγαπώ
την καρδιά να μην ορίζω
να σε βγάλω απ’το μυαλό μου δεν μπορώ