Γιάννης ήτανε σερμπέζης*
ήταν και κυρβάμπασής σου
έχει βουβάλια σερεζλίδ'κα*
και ζυγό 'που κυπαρίσσι.
Έχ' τ'ν αδερφή τ' μαζί του
τ'ν αδερφή του το Ελενάκι
Τούρκοι τουν καταποδιάζουν
να τον φτάσουν δεν μπορούνε.
Ρίχνουνε και τον βαρούνε στην καρδιά τον ετρυπούνε
δυο σαΐτες στην καρδιά του
κι άλλες δυο μες στα πλευρά του.
Η αδερφή του τον εκλαίει
τον εκλαίει και τον ελέγει
"Σήκου Γιάννη να διαβούμε
είναι νύχτα και φοβούμαι".
Γιάννης είναι λαβωμένος στην καρδιά σαγιτεμένος.