مثل یک بچه آهو که به جنگل مینهد پا،
آمدم یکه و تنها، بین ددها و بلاها،
من و کفتار قدیمی، من و جنگ نابرابر،
من و نیش مار سمی، من و حمله های اژدر،
من و زخم طعنه خوردن، من و مردن و نمردن،
من و طعم تلخ باختن، من و لج کردن و بردن،
آمدم تا که نفس در دل طوفان بکشم،
و به قانون غلط یک خط بطلان بکشم،
خط بطلان بکشم من به سرت، تو به سرم،
هر قدر خط بکشی، باز دو چندان بکشم،
به روایت اولی، زخمی لفظ فحاشی،
به روایت دومی، غیرت و شیطان آقا،
که به چادرت نباشی، خط خورد ایمان آقا،
به روایت سومی، تو کلید جنت استی،
نشوی اگر تو رامش، بزند که نکبت استی،
من به این قانون جنگل، نزنم سرم به سجده،
که به هر صفحه شومش، حق ما را کسی خورده،
من به فتوای سیاهی و به فرمان تباهی،
نشوم غلام و هرگز نشوم آنچه میخواهی،
ببری زبان سرخم، بزنی دو صد گزندم،
به سکوت جنگل تو، مثل یک نه بلندم،
آمدم تا که نفس در دل طوفان بکشم،
خط بطلان بکشم من به سرت، تو به سرم،
هر قدر خط بکشی، باز دو چندان بکشم.