Μένω σε ένα διαμέρισμα στον ενενηκοστή ένατο όροφο της πολυκατοικίας μου
Και κάθομαι σπίτι κοιτώντας έξω από το παράθυρο
φαντάζοντας ότι ο κόσμος έχει σταματήσει
τότε ένας τύπος
που είναι ντυμένος σαν τη σημαία της ένωσης
και λέει κέρδισα πέντε λίρες
αν είχα τον τύπο συσκευασίας απορρυπαντικού του
Είπα, Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Μην μένεις
γιατί δύο είναι πλήθος στο σύννεφο μου, μωρό μου
Το τηλέφωνο χτυπάει, λέω
''Γεια, εγώ είμαι. Ποιος είναι εκεί στη γραμμή;''
Μια φωνή λέει, ''Γεια, γεια, πώς είσαι, λοιπόν, υποθέτω πως εγώ είμαι καλά''
Εκείνος λέει, ''Είναι τρεις το πρωί, υπάρχει πολύς θόρυβος, εσείς ποτέ δεν θέλετε να πάτε στο κρεβάτι;
Μόνο και μόνο επειδή νιώθετε τόσο καλά,
πρέπει να με τρελάνετε κιόλας;''
Είπα, Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Μην μένεις γιατί δύο είναι πλήθος στο σύννεφο μου
Στο σύννεφό μου μωρό μου
Ήμουν κατακουρασμένος
μπούχτισα με αυτό και αποφάσισα
να πάω αυτή τη διαδρομή στο κέντρο
Ήταν τόσο πολύ ήσυχα και ειρηνικά
δεν ήταν κανείς, καμία ψυχή τριγύρω
Άπλωσα τον εαυτό μου
Ήμουν τόσο κουρασμένος και άρχισα να ονειρεύομαι
Το πρωί οι κλήσεις
ήταν σαν σημαία κολλημένη στη σήτα του παραθύρου μου
Είπα, Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Μην μένεις γιατί δύο είναι πλήθος στο σύννεφο μου
Στο σύννεφό μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Έι! Εσύ! Κατέβα από το σύννεφο μου
Μην μείνεις, μωρό μου,
δύο είναι πλήθος