Eindelijk
Ik stap over de drempel
Van de gewone wereld
Aan het onthullen van mij hart
Ongetwijfeld
Dat zal zeker
Haal de doden uit de zee
En het duister uit kunst
Dit is mijn verplichting
Mijn moderne manifest
Ik doe het voor ons allemaal
Voor degene die nooit de kans hebben gekregen
Voor ... en voor ... (hou je mond, hou je mond)
En voor al mijn vogels van het paradijs (hou je mond, hou je mond)
Diegene die nooit konden vliegen in de nacht (hou je mond, hou je mond)
Want ze zaten vast in de dans
Soms voelt het alsof ik een oorlog in mijn gedachten heb
Ik wil er af, maar ik blijf de rit berijden
Ik heb nooit echt gemerkt dat ik moest kiezen
Om iemands spel te spelen of mijn eigen leven te leven
En nu wel
Ik wil weg
Uit het duister (uit het duister)
In het blauw (in het blauw)
Eindelijk
Weg is de last
Van de Crowley manier om te zijn
Dat komt van energieën bij elkaar
Zoals mijn deel was ik
was niet onderscheidend
En jij, zoals we uitgevonden hebben
Was niet in je gezonde verstand
Er is niet meer het achtervolgen van regenbogen
En hopen voor het einde van hen
Zijn bogen zijn illusies
Vast op het eerste gezicht
Maar dan probeer je ze aan te raken (aanraken, aanraken)
Er is niets om aan vast te houden (vast, vast)
De kleuren gebruikt om je te lokken (hou je mond, hou je mond)
En jou in een trance brengen (ah, ah, ah, yeah)
Soms voelt het alsof ik een oorlog in mijn gedachten heb
Ik wil er af, maar ik blijf de rit berijden
Ik heb nooit echt gemerkt dat ik moest kiezen
Om iemands spel te spelen of mijn eigen leven te leven
En nu wel
Ik wil weg
Uit het duister (uit het duister)
In het blauw (in het blauw)
Uit het duister (uit het duister)
In het blauw (in het blauw)
Uit het duister (uit het duister)
In het blauw (in het blauw)