Վերջապես
Ես շեմն եմ հատում,
Գնում եմ սովորական աշխարհից
Դեպի ստրիս խորքը:
Ես համոզված եմ,որ
Դա անպայման
Մեռելներին ծովից կհանի
Մթությունն էլ՝ արվեստից:
Սա իմ նվիրվածությունն է,
Իմ ժամանակակից մանիֆեստոն:
Ես սա բոլորիս համար եմ անում,
Բոլոր նրանց,ովքեր չունեին հնարավորություն
Նրա...և նրա համար... (Լռիր,լռիր)
Ու իմ բոլոր դրախտի թռչունների:(Լռիր,լռիր)
Որոնք այդպես էլ գիշերը չթռչեցին,
(Լռիր,լռիր)
Քանզի նրանք զբաղբած էին պարելով:
Երբեմն ինձ թվում է,որ պատերազմ է մտքիս մեջ տիրում,
Փորձում եմ իջնել,բայց մնում եմ ճամփին,
Իրականում երբեք չէի կարծում,որ կորոշեմ՝
Մեկի խա՞ղը խաղալ,թե՞ իմ կյանքով ապրել:
Բայց հիմա որոշել եմ:
Ես ուզում եմ
Սեվից հեռանալ (սևից հեռանալ),
Ու գնալ դեպի կապույտ (դեպի կապույտ):
Վերջապես
Չկա բեռը
Քրաուլիի պես ապրելու,
Որը միաձուլված էներգիաներից էր ծագում:
Ինչպես իմ դերը՝
Ես խորաթափանց չէի,
Իսկ դու,ինչպես,որ գիտենք,
Խելքդ կորցրել էիր:
Այլևս ծիածաններ չեմ փնտրելու,
Եվ չեմ փորձելու նրանց ոչնչացնել:
Նրանց կամարները խաբկանքներ են,
Առաջին հայացքից՝ամուր:
Բայց երբ փորձում ես դիպչել (դիպչել,դիպչել),
Բռնվելու տեղ չկա (բռնվելու, բռնվելու),
Գույները քեզ կներգրավեն,
(լռիր,լռիր),
Ու կհիպնոզացնեն:
Երբեմն ինձ թվում է,որ պատերազմ է մտքիս մեջ տիրում,
Փորձում եմ իջնել,բայց մնում եմ ճամփին,
Իրականում երբեք չէի կարծում,որ կորոշեմ՝
Մեկի խա՞ղը խաղալ,թե՞ իմ կյանքով ապրել:
Բայց հիմա որոշել եմ:
Ես ուզում եմ
Սեվից հեռանալ (սևից հեռանալ),
Ու գնալ դեպի կապույտ (դեպի կապույտ):
Սեվից հեռանալ (սևից հեռանալ),
Ու գնալ դեպի կապույտ (դեպի կապույտ):
Սեվից հեռանալ (սևից հեռանալ),
Ու գնալ դեպի կապույտ (դեպի կապույտ):