گاهی این دنیا مثل ما، با خودش مسئله داره
میون زمین و آفتاب، ابر تیرگی میاره
رنگ دریا برمیگرده از هوای تلخ و تیره
همهی چلچلهها رو، وحشت خزون میگیره
گل من! گلایه کم کن! تب غصه ابدی نیست
بذار آسمون بباره! گریه هم چیز بدی نیست
گُم میشه روی لب گل، رنگ آفتابی خنده
پر میشه زمین غربت، از تهاجم پرنده
اما، اما تو میدونی پشت این بارون یکریز
روز خوشرنگی دنیاست، نوبت بدرود پاییز
[2x]
گل من! گلایه کم کن! تب غصه ابدی نیست
بذار آسمون بباره! گریه هم چیز بدی نیست
ما هنوزم پر از آفتاب، شبفروز و سایهسوزیم
روشنایی با دل ماست، چه بسوزیم، چه نسوزیم
نون و آب این زمین هم اگه خون جگر ماست
غم نخور! که قصهی ما، حرف عاشقای فرداست
[2x]
گل من! گلایه کم کن! تب غصه ابدی نیست
بذار آسمون بباره! گریه هم چیز بدی نیست