Ana ime e majt u fik, nuk ndizet më
Vdes për dashurinë e qytetit katran të errët
U zhdukën të gjithë, as emër e as adresë
Një përmalim i varfër në dorën time tani është amaneti yt
Megjithatë, unë kisha degën time të ftohtë jeshile
Klima gjithnjë është pranverë, ndonjëherë shiu digjet
Gjithë këto sikur kanë ndodhur me muaj dhe vite më parë
Eja dhe të tregoj ty,
Ashtu apo kështu...
Tani cilin ferr tonin po e bën parajsë,
Në cilën tokë të thatë po shton trëndafila?
Pavarësisht çdokujt dhe ku do që të jesh kthehu të lutem
Vendi ku më ke lënë, ka mall për ty