Het komt me voor als gisteren
Maar het is all jaren geleden
toen ik je lichaam als een viool
in mijn armen hield
Met de radio zacht
dekte de zachte schemer je toe
je zou schrikken als je wist
hoeveel ik van je hield
Er is niets veranderd
Niets is zoals het vroeger was
toch blijft er een soort koppigheid
dat het niet enkel een gewoonte is.
Lach, lach, lach mijn vogeltje, lach
lach, en het leven is waanzin
http://www.youtube.com/watch?v=sOWjLa4AsPk