Ο ήλιος ανέτειλε, αλλά θλιμμένος
με έναν ασυνήθιστο καιρό
και εσύ δεν είσαι εδώ.
Μια φωνή μετατρέπεται σε χίλιους δρόμους
και όλοι τους καταλήγουν σε μια χαμένη αγάπη.
Οι κήποι και οι τριανταφυλλιές
ίσως και να μας συγχωρήσουν,
όπως [αφίενται] όλες εκείνες οι αναμνήσεις.
Επισκέψου με, ουρανέ μου.
Όλη η αγάπη μου έχει χτυπήσει πάτο.
Θανάτωσε με ή κατανόησε με,
να σε εμφυσήσω. Μόνο εγώ φταίω για όλα.