Δεν περνά η μέρα
Ο πόνος την καρδιά μου είναι σκληρός
Η μοναξιά
μαστιγώνει το πρόσωπό μου και χάνεται στον χρόνο
Έως κι η θλίψη μου έχει κουραστεί
Κάθε σταγόνα
Από τα δάκρυά μου απελπισμένα κυλά
Η απουσία σου
Γλιστρά μεσ’ την ατέλειωτη νύχτα μου
Η καρδιά μου και πάλι κουράστηκε
Τα χέρια μου είναι από αγάπη αδειανά
Η αγάπη μου είναι απαγορευμένη
Κοίτα την ψυχή μου που σβήνει ξανά αργά
Ένα τραγούδι μοναξιάς
Στο χείλος του γκρεμού και πάλι
Αχ από τα χείλη μου ο έρωτας πέφτει
Σαν αναμμένο κάρβουνο
Στην καρδιά μου
Τα χέρια μου είναι από αγάπη αδειανά
Η αγάπη μου είναι απαγορευμένη
Κοίτα την ψυχή μου που σβήνει ξανά αργά
Ένα τραγούδι μοναξιάς
Στο χείλος του γκρεμού και πάλι
Αχ από τα χείλη μου ο έρωτας πέφτει
Σαν αναμμένο κάρβουνο
Στην καρδιά μου
Δεν περνά μέρα
Που να μην πληγώνει ο πόνος την καρδιά μου
Η μοναξιά
Μαστιγώνει το πρόσωπό μου και χάνεται στον χρόνο
Έως κι η θλίψη μου έχει κουραστεί
Κι η καρδιά μου και πάλι έχει κουραστεί