Δυσκολεύομαι
να ζήσω χωρίς εσένα,
κάθε μέρα την κάθε στιγμή
απλά να τα δίνω όλα.
Σκέφτομαι τόσο συχνά
το παρελθόν, αυτά που ήταν,
εκείνη την τόσο αγαπημένη μέρα, που πέρασε.
Φαντάζομαι
να μου συμπαραστέκεσαι
και στον καθένα απ' τους δρόμους μου
να πηγαίνεις δίπλα μου.
Σκέφτομαι τόσα πολλά
από τότε που δεν είσαι πια,
διότι εσύ μου έχεις δείξει
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
με τα θαύματα εκείνης της εποχής,
ποτέ να μην ξεχνιόμαστε
εις τον αιώνα των αιώνων.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
για τη μία αυτή στιγμή,
κατά την οποία αισθανόταν ο καθένας μας
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Πονάει ακόμα
το να φτιάξω χώρο για το Νέο,
με ένα καλό συναίσθημα
να επιτρέψω κάτι το καινούργιο να συμβεί.
Αυτή τη στιγμή
είσαι και πάλι κοντά μου,
όπως εκείνη την τόσο αγαπημένη μέρα, που πέρασε.
Είναι η επιθυμία μου
να εγκρίνω πάλι τα όνειρα,
χωρίς τύψεις εμπρός
προς ένα μέλλον να κοιτάζω.
Βλέπω ένα νόημα
από τότε που δεν είσαι πια,
διότι εσύ μου έχεις δείξει
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
με τα θαύματα εκείνης της εποχής,
ποτέ να μην ξεχνιόμαστε
εις τον αιώνα των αιώνων.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
για τη μία αυτή στιγμή,
κατά την οποία αισθανόταν ο καθένας μας
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
με τα θαύματα εκείνης της εποχής,
γεννημένοι για να ζήσουμε.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
με τα θαύματα εκείνης της εποχής,
ποτέ να μην ξεχνιόμαστε
εις τον αιώνα των αιώνων.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
για τη μία αυτή στιγμή,
κατά την οποία αισθανόταν ο καθένας μας
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
με τα θαύματα εκείνης της εποχής,
ποτέ να μην ξεχνιόμαστε
εις τον αιώνα των αιώνων.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε
για τη μία αυτή στιγμή,
κατά την οποία αισθανόταν ο καθένας μας
πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Είμασταν γεννημένοι για να ζήσουμε.