من جلوی آب زندگی میکنم
میان صحراها و میان شن ها
بالای سرم آسمان است
جلویم دریای آبی
گاهی تو اینجا زندگی میکنی
گاهی تو مُردی
گاهی خیال اینجاست
الانشم شبیه واقعیت میمونه
شبهایی هستند که ماه دارند
در این شرق
روزهایی هستند که جیغ میکشند
دردِ سینه
من جلوی آب زندگی میکنم
و افق دور است
و آسمان بلند است
و دریا عمیق است
زیبایی اینجا طعم دارد
طعم قدم های جنگ
اینجا علف های هرز خشم میرویند
در میان گل های تسلی
اینجا لبها میدانند
چطور(فقط) برای مدتی بخندند
اینجا چشمها گریه میکنند
سالها برای خودشان
من جلوی آب زندگی میکنم
و صحنه ها از مدتها قبل
به من میگویند
چطور به غبار تبدیل شدند
اینجا در هر سنگی میابی
باقی مانده رویا هارو
اینجا ما زجر رو به دوش میکشیم
در سبد شادی ها
اینجا ما غم را مینوشیم
در فنجان های عشق
اینجا ما آهنگ های طوفان میخوانیم
در میان دعاهای اشکاوا