Als een meeuw me de hemel
van Lissabon kon schilderden
In 't patroon van zijn vlucht
In die hemel waar de blik
klapwiekt zonder te vliegen,
en ontmoedigd in zee stort.
Wat een volmaakte hart zou in mijn borst kloppen
Mijn liefde in jouw hand, in die hand waarin
perfect mijn hart paste
Als een Portugese matroos
Die zeven zeeën omzwalkte
Wie weet de eerste was
me te vertellen wat hij verzonnen had
Als die blik met nieuwe glans
Mijn blik zou omhelzen
Wat een volmaakte hart zou in mijn borst kloppen
Mijn liefde in jouw hand, in die hand waarin
perfect mijn hart paste.
Als bij ‘t vaarwel aan ‘t leven
Alle vogels aan de hemel
Als afscheid me
Je allerlaatste blik gaven
Die blik die alleen jij had
Liefste die de eerste was
Wat een volmaakt hart zou er in mijn borst sterven
Mijn liefde in jouw hand, in die hand waarin
perfect mijn hart paste