געגועים לבני אדם [Ga'aguim LiBney Adam] [Polish translation]

Już myśleliśmy – zwyciężyliśmy wszystko

Wieże wybudowaliśmy w niebie

Człowiek, kto potrzebuje człowieka?

Nie nadejdzie już potop w naszej epoce.

Nigdy, nigdy nie upadniemy

Zostaw, damy sobie radę samemu

Mądrzy, przygotowani i mający rację

I nic nie istnieje ponad nami

Dopóki przyszłaś

I zaraziłaś

I shysiowałaś

I w kwarantannę wsadziłaś

I pomyliłaś

I przestraszyłaś

Ktoś ty?

Jak zwróciłaś rozsądek

Tęsknotę do ludzi

Nagle parzy samotność

Już nie lata się stąd tam

Wszystkie parki zamknięte

Wesela prawie bez ludzi

Prawie żeśmy zgubili samych siebie

Prawie przestaliśmy odczuwać

Niedługo się to wszystko skończy

A ja proszę, jeśli można

Abyśmy rankiem potem jak odejdziesz

Nie byli z powrotem tacy sami.