İlmik ilmik düğüm, düğüm ben hayatı zorla ördüm
Küçük bir kız sakladım hep içimde tek
Dostum o büyüdü benimle
Yaşadım her ne varsa alnımın yazısında
Acılar biriktirdim hep yarına dünden hatıra
Boynunu eğmem kimseye emanet bu can allaha
Savrurur durur bi çare gönül hayatın peşinde göçebe