Ξαφνικά είμαι διάσημος
Και οι άνθρωποι ξέρουν το όνομά μου
Έχω χίλια κορίτσια που απλά περιμένουν, και επομένος είκαι ντροπή,
Το οτί η καρδιά μου φυλακίστηκε
Από το αστείο μικρο χαμόγελο.
Και τελικά είμαι χαρούμενος, έστω και για λίγο.
Οι άνθρωποι με λένε ηλίθιος,
Για το οτί σου φέρομαι σαν βασίλισσα.
Αλλά δεν ανυσηχώ καν,
Γιατί είσαι τα αναπάντεχό μου
Και ελπίζω οτί θα είσαι μαζί μου,
Έστω στα όνειρά μου.
Αλλά είσαι εδώ δίπλα μου,
Και είσαι χαρουμενη, ή έτσι φαίνεται.
Και δεν ξέρω σίγουρα
Που πηγαίνει αυτο.
Ακόμα ελπίζω για όλο και περισσότερα.
Γιατί ποιός θα ήξερε οτί εσυ
θα με αντιμετόπιζες σαν αγόρι,
Και θα σε αντιμετόπιζα σαν κορίτσι,
Σ'αυτόν τον αστείο μικρό κόσμο
Μη μου υπόσχεσε για πάντα,
Απλά αγάπα με μέρα με την μέρα,
Κανείς δεν ξέρει το μέλλον,
Είμαστε νέοι, αλλά αυτό είναι εντάξει.
Γιατί θα είσαι πάντα ένα μέρος μου,
Ό,τι και να φέρει η ζωή.
Και οι άνθρωποι πρέπει να αντέξουν μαζί σου,
Αυτό το ανόητο τραγούδι που τραγουδάω.
Τα αγόρια σου μπορεί να θυμώσουν,
Τα κορίτσια μου μπορεί να μελάγχολήσουν.
Αλλά κανείς δεν μπορεί να το αρνηθέι,
Από εδώ και πέρα σ'αγαπώ
Και πρέπει να πω οτί μου είναι καινούριο,
Αυτή η αίσθηση στην καρδιά μου.
Μάλλον ήμουν κάπως μοναχικός,
Κι εσύ ήσουν κάπως έξυπνη
Και δεν ξέρω σίγουρα
Που πηγαίνει αυτο.
Ακόμα ελπίζω για όλο και περισσότερα.
Γιατί ποιός θα ήξερε οτί εσυ
θα με αντιμετόπιζες σαν αγόρι,
Και θα σε αντιμετόπιζα σαν κορίτσι,
Σ'αυτόν τον αστείο μικρό κόσμο
Και δεν ξέρω σίγουρα
Που πηγαίνει αυτο.
Ακόμα ελπίζω για όλο και περισσότερα.
Γιατί ποιός θα ήξερε οτί εσυ
θα με αντιμετόπιζες σαν αγόρι,
Και θα σε αντιμετόπιζα σαν κορίτσι,
Σ'αυτόν τον αστείο μικρό κόσμο
Αυτό τον αστείο μικρό κόσμο.