Είναι η όψη της φάτσας σου
που θα ‘θελα να την πλακώσω στις μπουνιές
Δες την αμαρτία στο μοχθηρό σου χαμόγελο
και το σχήμα του στόματός σου
Το μόνο που θέλω είναι να σε βλέπω να πονάς
Δεν θα συναντηθούμε ποτέ
αλλά θυμάμαι το όνομά σου
Δεν πιστεύω πως κάποτε ήσουν σαν τους άλλους
και μεγαλώνοντας έγινες ίδιος ο διάβολος
Προσεύχομαι στο θεό να σκεφτώ κάτι καλό να πω
Αλλά δεν νομίζω να μπορώ,
ε άντε και γαμήσου επιτέλους
Είσαι λεχρίτης, είσαι λεχρίτης
Και ελπίζω να ξέρεις
Ότι οι ρυτίδες στο χαμόγελό σου
αρχίζουν να φαίνονται
Τώρα πρέπει να καταλάβει ο κόσμος
Ότι είναι ώρα να φύγεις
Δεν υπάρχει λάμψη στα μάτια σου
Και το μυαλό σου υπολειτουργεί…
Δεν πιστεύω πως κάποτε ήσουν σαν τους άλλους
και μεγαλώνοντας έγινες ίδιος ο διάβολος
Προσεύχομαι στο θεό να σκεφτώ κάτι καλό να πω
Αλλά δεν νομίζω να μπορώ…
ε άντε και γαμήσου επιτέλους
Πάω στοίχημα ότι κοιμάσαι σα μωρό
με το δάχτυλο στο στόμα
Θα μπορούσα να γλιστρήσω δίπλα σου
για να σου χώσω ένα πιστόλι στο στόμα
Ανακατεύομαι όταν άκουω τα σκατά που λες
Τόσα σκατά βγαίνουν...
Θα σου παίρνει όλη τη μέρα...
Έχει μια θέση κρατημένη στην κόλαση
με το όνομά σου επάνω της
με μια πρόκα στο κάθισμα...
έτσι, για συμπλήρωμα...
Όταν κοιτιέσαι βλέπεις ό,τι κι εγώ;
Αν ναι, Τι σκατά με κοιτάς;
Τι σκατά με κοιτάς;
Τι σκατά... Τι σκατά με κοιτάς;
Είναι μια ώρα για όλους μας
Η δικιά σου έρχεται
Κάνε γρήγορα σε παρακαλώ
Γιατί σε βρίσκω αισχρό
Ανυπομονούμε για τη μέρα
Που δεν θα υπάρχεις πια
Που η μούρη σου δεν θα ‘ναι εδώ
Και θα λιώνεις κάτω από το χώμα
...ε άντε και γαμήσου τέλος πάντων