Μοναξιά, όπου κι αν κοιτάξω γύρω, μοναξιά
δε σε βλέπω, δεν υπάρχεις πουθενά
κι αν μου λείπεις, μη σε νοιάζει, μη ρωτάς ξανά.
Μοναξιά, ό τι και να κάνω νιώθω μοναξιά
σε θυμάμαι κι όλο κάτι με πονά,
από σένα έχω παράπονα πολλά.
Πάψε, φταις, που κρατούσες τις πληγές μου ανοιχτές
φταις, που με άφηνες και γύριζα στο χτες, φταις
και στ’ αλήθεια δε μ’ αγάπησες ποτέ.
Πάψε, φταις, δεν πιστεύω τώρα ό τι και να λες
φταις, υποκρίνεσαι και κάνεις ότι κλαις, φταις
δε γυρίζω πίσω όσο και να θες.
Μοναξιά, κάθε βράδυ νιώθω τόση μοναξιά
περπατάω με τα μάτια μου υγρά,
αντιστέκομαι σε ό τι η καρδιά ζητά.
Μοναξιά και κανείς δε μου μιλάει τώρα πια
ό τι νιώθω δε με βγάζει πουθενά
κι εγκατέλειψα ακόμα μια φορά.
Πάψε, φταις, που κρατούσες τις πληγές μου ανοιχτές
φταις, που με άφηνες και γύριζα στο χτες, φταις
και στ’ αλήθεια δε μ’ αγάπησες ποτέ.
Πάψε, φταις, δεν πιστεύω τώρα ό τι και να λες
φταις, υποκρίνεσαι και κάνεις ότι κλαις, φταις
δε γυρίζω πίσω όσο και να θες.
Μοναξιά, κάθε βράδυ νιώθω τόση μοναξιά
περπατάω με τα μάτια μου υγρά
κι ό τι νιώθω δε με βγάζει πουθενά.