Anna:
Gooi de deur niet dicht
Ik zie alles plotseling in een ander licht
Want voor het eerst na al die jaren
Begrijp ik jouw verdriet
Voor het eerst na al die jaren
Zie ik wat jij niet ziet
We kunnen deze berg samen bedwingen
Bange tijden zijn voorbij
Want voor het eerst na al die jaren
Sta ik aan je zij
Elsa:
Anna. Toe, ga naar huis.
Jouw leven wacht
Open elke poort, geniet en pluk de dag
Anna:
Ja, maar...
Elsa:
Nee, wacht. Je bedoelt het goed.
Maar breek met mij
Hier ben ik alleen
Maar wel alleen en vrij
Dus ga naar huis
Naar het zomerjaargetij
Anna:
Helaas is dat niet waar
Elsa:
Hoezo is dat niet waar?
Anna:
Wat ik je dus nog zeggen wou
Elsa:
Vooruit zeg het me nou
Anna:
In Arendel heerst diep-diep-diep-diepe kou
Elsa:
Wat?
Anna:
Je veroorzaakt een soort eeuwige winter
Overal
Elsa:
Overal?!
Anna:
Dat geeft niet, laat het gewoon dooien
Elsa:
Dat kan ik niet, ik weet niet hoe
Anna:
Tuurlijk wel, ik weet het zeker
Want voor het eerst na al de jaren
Elsa:
O, ik werd verblind
Ik ben niet vrij
Anna:
Hoef je niet meer bang te zijn
Elsa:
Nimmer vrij van de storm die raast in mij
Anna:
We verdrijven voortaan samen
Elsa:
De vloek beheerst mijn geest
Anna:
Elke storm en alle pijn
Elsa:
Anna, die kans is er nooit geweest
Anna:
Niet bang zijn
Elsa:
Dit is te zwaar
Anna:
Want ik zal naast je staan
Elsa:
Je loopt gevaar
Nee, oooh
Anna:
En we zullen erin slagen
Deze winter te verjagen
Je kunt de vloek verstaan
Elsa:
Ga weg!